BodyQuake is het derde album van het Brits, Nederlandse collectief Laura Vane & the Vipertones. In 2008 is de band ontstaan door de samenwerking via Myspace tussen een aantal soulveteranen van eigen bodem en de Engelse souldiva Laura Vane. Songwriter en zangeres Laura Vane, ook wel “miss honey-over-sandpaper tones”genoemd, heeft een indrukwekkende staat van dienst. Zo bracht zij eerder albums uit met artiesten als The Streets en Gnarls Barkley.
Met haar rauwe stem voegt ze een typische Engelse ‘touch’ toe aan de composities van haar Nederlandse partners in crime, componisten Ton van der Kolk en Phil Martin. De heren staan bekend om hun uitstekende werk voor acts als AIFF, The Soul Snatchers, The Jazzinvadersvoor labels als Social Beats Records en Unique Records.
Deze muzikanten hebben een talent voor het creëren van underground grooves die ook een groot publiek aanspreken. Waren de eerste twee albums vooral op klassieke soul en funk georiënteerd, met dit nieuwe album slaat de band een wat avontuurlijker pad in: zo zijn seventies funkinvloeden te horen van onder andere Mother’s Finest en Ike & Tina Turner in nummers als “BodyQuake” en “Hot Money”.
Jazzy wordt het in nummers als “Lily Pad” en “The EnemyOok hiphop beats worden niet geschuwd, duidelijk merkbaar tijdens “I Won’t Be Your Gun” en “High Fidelity Lover”.
Het resultaat is een album dat bol staat van de soul en funk met een rijk palet aan invloeden.
Het album knalt er gelijk in met het titelnummer, “BodyQuake” een heerlijk dansbaar nummer, gedragen door de riff van overstuurde gitaren en hammond orgel. Het nummer doet mij in de verte doet denken aan Mother’s Finest, maar vooral ook aan Prince.
“Pictures” is de tweede single van het album is een meer klassieke funky track. Het is een uiterst dansbaar nummer over een tragische liefde. Hier horen we vooral Joss Stone in terug.
“Fairies” weer een prachtig soul nummer, met klassieke Motown zang en harmonieën. Het volgende hoogtepunt is “Delightfully Easy waarin dancebeats en een synthesizer arrangementen het nummer dragen naar een soulvol gezongen refrein.
Het rauwe randje op Laura Vane’s stem en de blazers op het einde geven het net dat beetje extra. waardoor dit een onweerstaanbaar dansnummer wordt. Misschien wel het meest catchy nummer op de plaat is “Just Do It”n melodie die niet uit je hoofd gaat. Lijkt bijna geschreven voor een Nikecommercial.
Daar staat tegenover het meest ingetogen nummer “Lilly Pad”, een poëtisch liefdesliedje ingebed in weldadig bad van toetsen. Het rauwe randje op Laura’s stem voorkomt dat dit een te glad souldeuntje wordt. Afsluiter “Silence” is een rauwe soultrack opgestuwd door hiphopbeats en een basssynth.
Conclusie
“BodyQuake” is een album waar het talent, speelplezier en muzikaliteit vanaf spat. Hoewel er veel verschillende stijlen en invloeden hoorbaar zijn, hebben alle liedjes toch onmiskenbaar Laura Vane & the Vipertones geluid. Laura Vane heeft een prachtige soepele soulstem, met precies dat rauwe randje dat de nummers op deze CD spannend maakt.
De composities zijn altijd dansbaar, maar hebben ook steeds een extra laag. Door het gebruik van bijvoorbeeld een mondharmonica, blazers of een pianomotief waardoor het ook een fijn album is om te beluisteren. Stilzitten is er echter niet bij!
Rating
8/10
door Joost Wijdeven: http://musiccredo.wordpress.com/2014/06/24/laura-vane-the-vipertones-bodyquake/